Ik weet het niet

Nel is een gewezen kleuterjuf die door heupproblemen haar werk vroegtijdig moest stoppen. Zonder vooropgezet plan kwam ze aan zee terecht waar ook haar levensvriend aanspoelde door bipolaire stoornissen. Daar begint een ander leven voor haar. Geen spelen en sprookjes meer. Nu is het een laveren tussen alle soorten volwassenen. Ze beschrijft gevarieerde, vaak rijke ontmoetingen. Ze gooit haar vreugden en opstandigheden en haar veel niet weten op papier; ook haar ergernissen over hoe we omgaan met alle soorten weerlozen. De kerk en de God van haar jeugd heeft ze reeds geruime tijd achter zich gelaten. Ze voelt zich thuisgekomen in de boeken van Nietzsche.

De rode draad in het boek, geschreven in dagboekstijl, is haar lichamelijke onmacht en de zichtbare teloorgang van Bert.