Ο Σινάνης: Κωμωδία εις πέντε πράξεις

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΝΤΑΣ

ΚΑΘ' ην έδωκα υπόσχεσιν εις το προοίμιον της εκδοθείσης Κωμωδίας μου, η Βαβυλωνία, εξέδωκα ήδη την παρούσαν Κωμωδίαν, ο Σινάνης, ήτις, ελπίζω, ότι θέλει φανή ευάρεστος.

Δεν επροοιμίασα εις αυτήν ουδέν τι, καθότι η υπόθεσις εξ αυτού του ιδίου δράματος διαδηλούται.

Παρακαλώ τους αναγινώσκοντας να μοι παρέξωσι συγγνώμην δια τας ελλείψεις της, υπισχνούμενος να τους ευχαριστήσω έτι μάλλον με άλλας ακολούθως εκδοθησομένας αστειοτέρας Κωμωδίας.

Ο Συγγραφεύς

Δ. Κ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ.

ΤΑΠΡΟΣΩΠΑΤΟΥΔΡΑΜΑΤΟΣ

ΣΙΝΑΝΗΣ, γέρων πλούσιος και φιλάργυρος.

ΜΟΥΖΑΝΑΣ, υπηρέτης του Σινάνη.

ΡΟΔΑΝΗΣ, εμπορομεσίτης

ΚΑΛΑΜΠΑΚΟΣ, τραπεζίτης.

ΦΟΝΤΑΝΕΛΛΗΣ, ιατρός.

ΑΝΘΗ, νέα άσωτος, και σύζυγος του Σινάνη.

ΧΑΪΔΩ, υπηρέτρια της Ανθής.

ΒΙΤΩΡΙΑ, αδελφή της Ανθής.

ΓΙΟΡΔΑΝΗΣ, αδελφός της Ανθής.

ΜΠΑΛΑΣΗΣ, θείος της Ανθής.

ΝΑΡΚΙΣΣΙΔΗΣ, εραστής της Βιτώριας.

Φαρμακοπώλης, μπαρπέρης, και τέκτων (έξωθεν)

Φίλαι της Ανθής έξωθεν.

ΕΛΕΝΗ.

ΑIΚΑΤΕΡΙΝΑ.

ΜΑΡΩ.

ΧΡΥΣΗ.

ΑΡΓΥΡΩ.

ΤΖΑΤΖΑ ΚΑΣΣΟΥ.

Φίλοι της Ανθής έξωθεν.

ΜΑΧΙΔΗΣ.

ΑΝΤΙΟΧΙΔΗΣ. ΛΑΜΠΡΙΔΗΣ. ΧΑΙΡΕΙΑΔΗΣ. ΠΑΤΖΙΔΗΣ.

Η σκηνή εν Σοπολίοις των Αθηνών.

ΠΡΑΞIΣ Α'

ΣΚΗΝΗ Α'

(Ο Σινάνης λογαριάζει την κατάστασίν του).

Ο Σινάνης μόνος.

Σιν. Τόσα χρόνια πολεμώ απάνου κάτου για να καζαντήσω πέντε παράδες· ό,τι μπόρεσα έκαμα, άμμα λογαριασμό ακόμα δεν είδα πόσο βιος έχω· τώρα πγια αλισβερίσι κόπηκε, κανένας ντεν έρχεται να πάρη δανεικά, και να γυρέψη κιόλας ποιος τ δίνει, γιατί δίνει με χέργια του και πέρνει με ποδάργια του …. απ' έκει πρέπει να τρέξη στα δικαστήρια, να γυρεύη συνηγόρους μηνηγόρους, και για να πάρη δέκα, πρέπει να ξοδιάση εκατό…..όχι, όχι.. πγια δε δανείζω· θα κυττάξω λογαριασμό μου, να δγιω πού περπατώ· (λογαριάζει·)

Βενέτικα ….. 400,000

Μαντζάρικα …. 150,000

Ντοπλόνια …. 20,000

Τάλλαρα …..60,000

Λουίτζια, Μουίτζια. Σοφορίνια Μοφορίνια, Ρουπιέδες Μαχμουτιέδες τάλαρα, φηλάν φαλάν, ουφάκ τεφέκια, έμεν έν μιλιούνι βενέτικα κοντεύει … έχ' ο Τεός … ακόμη τα καζαντήσουμε…. άμμα κάτα άτρωπο δε δανείζω πγια, να σκάση…..

ΣΚΗΝΗ Β'

(Ο Μουζάνας ακούων όλα αυτά έξωθεν, κτυπά την θύραν με βίαν)

Μουζάνας και ο Σινάνης.

Μουζ. (κτυπών την θύραν) αφέντη, αφέντη!!

Σιν. Κάρναξι κιοπόγλου…..

Μουζ. Αφέντη αφέντη, άνοιξαι ….

Συν. Έι μπρε, τι τέλεις; (ανοίγει·)

Μουζ. Δεν τρώτε σήμερα τίποτες;

Σιν. Εγώ τρεις μέραις τώρα νηστεύω· δε ξέρεις εσύ;

Μουζ. Το ξεύρω αφέντη· μα γιατί νηστεύτε;

Σιν. Μισέ Ροδάνη τα κάμη εμένα σήμερα ζιαφέτι … ντεν ήρτε ακόμα; έχει εκατό λογιού φαγιά, εγώ μαξούς νηστεύω τρεις μέραις για να φάγω, που να μην πεινάσω δεκατρείς.

Μουζ. (Καθ' εαυτόν) κακός περίδρομος να σε κόψη μπρε διαβόλου φιλάργυρε …. μα αφέντη εγώ πεινώ, τρεις ημέραις δεν έφαγα κι εγώ,

Σιν. Αμέ ξερά ψωμιά ήτανε ζεμπίλι μέσα, τι γενήκανε για;

Μουζ. Τ' άφαγα.

Σιν. Ούλα; καλά που δεν έσκασες ….

Μουζ. Εκείνα δυο κομματάκια ήτανε μουλχιασμένα …. πεινώ αφέντη, πεινώ ….

Σιν. Ένα σουρί ψωμιά έφαγες, κ' ακόμα πεινάς; να δυο παράδες να πάρης ενού παρά ψωμί, κ' ενού παρά τυρί να φας.

Μουζ. Αφέντη δε με φτάνει….

Σιν. Έι, τέλεις να φας κ' εμένα; άιδε πήγαινε ….

Μουζ. Η πόρτα χτυπάει ….

Σιν. Ανοιξε να δγιούμε ποιος είναι ….

Μουζ. Ο μισέ Ροδάνης ….

Σιν. Φέρε μπινίσι μου γλίγορα…..

ΣΚΗΝΗ Γ'

Ο Ροδάνης, ο Σινάνης, και ο Μουζάνας.

Ροδ. Δούλος σας αφέντη ….

Σιν. Δούλος σας, μισέ Ροδάνη …

Ροδ. Ξέρετεν ίντ' άρτα να σας πω;

Σιν. Όγιεσκαι….

Ροδ. Θυμούστεν π' ούπαμεν την προχθές να φάμεν σήμερις αντάμα;

Σιν. Έι!!

Ροδ. Κι έν ηξέρετεν ….

Σιν. Τι;

Ροδ. Σήμερις το πουρνό η σκλάβα σας ανημπόρεψεν, κι απόμεινεν το τραπέζι… κ' ίντα φαγιά σας είχα να σας χαρώ … ίντα πράματα, που στη ζήσι σας έν τα φάγετεν.

Σιν. Έι ύστερα; τώρα άρρωστη είναι νοικοκαιρά σου;

Ροδ. Άρρωστη, κι άρρωστη …

Σιν. Ντε φώναζες ένα γιατρό; άδαμ…..

Ροδ. Κι έν ήφερα τρεις, κ' έν ήκαμαν τίποτις;

Σιν. Δικό μας γιατρό να στείλουμε .. μουσιού Φουντανέλα, μάνη μάνη να γιατρέψη …

Ροδ. Έν είν πράμα …. έν ηξέρει τίποτις …. και τούτη έν είν' αρρώστια από εκείναις που ξέρετεν …

Σιν. Και τώρα ντε τα φάμε σήμερα;

Ροδ. Όσκαι … άλλη καμμία μέρα να δγιούμεν.

Σιν. Κρίμας και γώ κάτουμαι νηστικό τρεις μέραις, και καρτερώ ζιαφέτι …. τώρα αρτίκ τ' όπατα που τ' όπατα … έι .. τίποτες φαγιά μισοψημένα μισοφκιασμένα ντεν είναι να φκιάσουμε εδώ;

Ροδ. Όσκαι να σας χαρώ .. σαν ανημπόρεψεν πλια η σκλάβα σας, πομείνανε όλα έρημα….

Σιν. Ας κουρεύεται πγια, τι τα κάμουμε τώρα για;

Ροδ. Ας πομείνη γι άλλη μέρα … δούλος σας (αναχωρεί)

ΣΚΗΝΗ Δ'

Ο Σινάνης και ο Μουζάνας.

Σιν. (καθ' εαυτόν) Μισέ Ροδάνη έφκιασε παιχνίδι …. τρεις μέραις άφηκε νηστικό …. πέτανα πγια απέ την πείνα …. τρίω μερώ φαγί μια κοπανιά τα φάγω τώρα …. χάιδε πγια, γένηκε που γένηκε …….(προς τον Μουζάναν) Μουζάνα!

Μουζ. Τι ορίζετε;

Σιν. Τρέχα να πάρης γλήγορα δυω παραδιώ πατζά και δυων παραδώ ντζιγιέρι τηγανητό, γιατί πέτανα απέ την πείνα … τρέχα …

Μουζ. Δόμτε παράδες ….

Σιν. Αίδε τώρα βερεσιέ πάρε, δεν έχω χαλασμένα …. ακόμη, εδώ είσαι;

Μουζ. Δε με δίνουν, αφέντη …. (καθ' εαυτόν) του διαβόλου ο φιλάργυρος· ποτέ δεν τον είδα να χαλάση γερά.. προσμένει να τον φέρουν ψιλούς παράδες από τα διάφορα να ξοδεύση … να, να πάρ' ο διάβολος τη φιλαργυρία σου!!!…. (αναχωρεί.)

ΣΚΗΝΗ Ε'

Ο Σινάνης μόνος.

Σιν. Τι καλό είναι να τρώη κανείς χάρισμα!! .. άμα τώρα γένηκε αρτίκ … όχι άλλο … (περιπατών πλησιάζει εις ένα παλαιόν καθρέπτην) όλαν !!! μουστάκια μου γένεια μου παμπάκι κοπήκανε …. πότε ασπρίσανε για; εγώ ταρούσα νιός είμαι ακόμα … μπρε μπρε, μπρε ούλα άσπρα είναι, αδάμ .. μια τρίχα μπιλέμ μαύρη δεν έχω …ύστερα; (πόρτα χτυπάει .. . Μουζάνα είναι .. πατζά έφερε …)

ΣΚΗΝΗ ς'

Ο Σινάνης ο Καλαμπάκος, και ο Μουζάνας.

Καλ. Αφέντη σας προσκυνώ.

Σιν. Βάι κύριο Καλαμπάκο … Άδαμ, τι γένηκες; πολύν καιρό έχω να σε δγιω ..

Καλ. Είχαμαν παραδέρματα αυταίς της μέραις, τρέχαμαν απάν κάτ' και χαλεύγαμαν τζουρούτκα, κ' ήρτα να δγιω μπα και ν' άχαταν καμπόσα να μας δόσεταν

Σιν. Τι τα πη τζουρούκικα; σάπια πράματα;

Καλ. Όγιεσκαι … γρόσια κάλπικα, φλουργιά ξίκκικα, σαν τέτοια …

Σιν. Εγώ ούλα σωστά φλουργιά έχω, κάλπικο ντεν έχω … ούλα γερά είναι …

Καλ. Γερά δε θέλω … αλήθεια, αφέντη …. θα σας ρωτήσω χωρίς να σας κακοφανή;

Σιν. Ορίστε …

Καλ. Κάτ' στον καθρέφτ' εκυττάζαταν … τι τρέχει;

Σιν. Κύτταξα τρίχες μου βαμπάκι κοπήκανε μια κοπανιά, και με φάνηκε παράξενο που γέρασα άξαιφνα …

Καλ. Και πόσω χρονών είστε;

Σιν. Τριάντα πέντε, εχ, εχ, τριανταέξη …

Καλ. (χωρίς τα καλοκαίρια) Τι λέτε; εγώ σας θυμούμαι π' ουρχέστανε στον παραφέντη μ', και είχαταν άσπραις τρίχες, κι' εγώ είμνα πδι …

Σιν. Γιαγνίσι έχεις ….

Καλ. ας είναι δα … θα σας ρωτήσω ακόμα ένα…

Σιν. Ρώταμε, (καθ' εαυτόν) πέτανα απ' την πείνα …

Μουζάνα δε φάνηκε· στα μάτια έκαμα σαν άλογο..

Καλ. Δεν παντρευτήκαταν ακόμα;

Σιν. Όχι …

Καλ. Αμ γιατί;

Σιν. Έτζι … (καθ' εαυτόν) πείνασα, κιαυτός παντρειά με λέγει ..

Καλ. Και δε θα παντρευτήτε;

Σιν. Αν εύρω νοικοκαιρά …

Καλ. Και χάθηκ' ο κόσμος;

Σιν. Δε χάθηκε, άμμα εκείνο που τέλω γω, ντε βρίσκω..

Καλ. και πως την θέλεταν;

Σιν. Όμορφη σαν το μάλαμα, ζαρίφισσα, αρχόντισσα, νοικοκαιρά, έναν παρά δέκα να κάμη ..

Καλ. Και δε σας εφέρανε ως τώρα καμμιά τέτοια;

Σιν. Ου!! πολλαίς!!! εγώ ντεν ετέλησα … (καθ' εαυτόν) έτζι ιψέματα το λέω …

Καλ. Εγώ να σας βρω καμμία καλή, την πέρνεταν;

Σιν. (βλέπει τον Μουζάναν ερχόμενον) Ιστέκα να φάω πρώτα, γιατί πεινώ σα σκυλί.

Μουζ. Αφέντη πατζά δεν ηύρα, και σας πήρα σκιεμπέ ..

Σιν. Καλό είναι … φέρε τώρα φέρε ….

Καλ. Την ομιλίαν μας ….

Σιν. Ιστέκα να φάω πρώτα, κ' ύστερα …

Καλ. Τώρα πηγένω κ' έρχομαι μάτα … δούλος σας …

(αναχωρεί …)

Σιν. Στο καλό … αύριο καρτερώ …

ΣΚΗΝΗ Ζ'

Ο Σινάνης μόνος ε σ θ ί ω ν .

Σιν. Μπρε τούτος καλά λέει να πανδρευτώ …αμέ που τ' αύρη γυναίκα σαν εκείνη που τέλω γω; τούτος κόσμο γυρίζει ούλη μέρα, έλμπετ' κάτι τ' αύρη … αν εύρη καμμιά καλή, αρτίκ παντρεύουμαι, κι ό,τι γέν' ας γένη … ένα κακό μοναχά, π' ούναι τρίχες μου άσπραις κατάσπραις …. άτζαμπα να μπογιαδίσω δεν γένεται; … μπογιά ποιος να φκιάση για; … χαχ .. ήρτε στο νου μου … γιατρό δικό μου σινιόρ Φουτανέλλα, τζαρές ντεν είναι, τα ξέρει μπέλκιμ, να φωνάξω … (προς τον Μουζάναν) Μουζάνα!

Μουζ. Ορίστε;

Σιν. Πήγενε να φωνάξης γιατρό δικό μας ν' άρτη τώρα έμεν γλίγωρα·

Μουζ. Και τι έχετε! σε καλό· είστε άρρωστος;

Σιν. Έμεν φέρτονα εσύ, κι ό,τι τέλεις πέστονα άιδε τώρα …. τρέχα …

Μουζ. Ευθύς τώρα … (αναχωρεί.) καθ' εαυτόν τι διάβολο έπαθε τούτος; αυτός είναι σαν γουρούνι· τον ιατρόν τι τον θέλει; φαίνεται κανένας κολυκόπονος τον έπιασε από την νηστείαν, άφευκτα άφευκτα · τούτο είναι …

ΣΚΗΝΗ Η'

(Ο Μουζάνας εξερχόμενος απαντά τον Φοντανέλλην·)

Μουζάνας και ο Φοντανέλλης.

Μουζ. Εξοχώτατε, σας προσκυνώ …

Φον. ω φίλο δικό μου Μουζάνα, και πώς; και πώς; έκω πολύ καιρό κε ντεν είδα εσένα!! – τι κάνει; καλά;

Μουζ. Καλά είμαι, μόνον ο αφέντης μου δεν μπορεί, και σας ζητεί να κοπιάσετε να τον ιδήτε.

Φον. Και ποιο είναι αφέντη δικό σου τώρα;

Μουζ. Ο Χωτζά Σινάνης ο σαράφης…

Φον. Ου, εκείνο το αβάρο ντιάβολο ακόμα κε είναι αφέντη ντικό σου; για κείνο και ντεν έχει εσένα φίλο δικό μου, νιάνκα ένα καμίζα, νιάνκα ένα πανταλόνε … κε τι έκει αφέντη δικό σου;

Μουζ. Δε ξέρω … έτρωγε, και στο φαγί επάνω μ' εφώναξε με βίαν, και με είπε να σας πάρω να πάμε …

Φον. α … κατάλαβα, κόλπο και έπεσε αφέντη δικό σου..

Μουζ. Μακάρι, δεν ξέρω εξοχώτατε, γιατί είχε να φάγη τρεις μέραις.

Φον. Τρία μέραις κε δεν έφαγε; δούνκε είναι άρρωστο καλά ….

Μουζ. Όχι … δεν έφαγε τρεις ημέραις διότι τον είχαν καλεσμένον να τον κάμουν το γεύμα και δεν έφαγε.

Φον. Α τώρα κατάλαβα … έφαγε πολύ, κε ντεν ευγήκε δι κόρπο τρία μέραις; ε δούνκε είναι κακά … ε και να φωνάζης ένα σπετζιάλε να το πέρνη ένα σερβιτζιάλε, κι ένα μπαρμπιέρο να το πέρνη είκοσι αβδέλλα και το λαντζέτα .. κε πρέπει να πάρουμε μαζή, φίλο δικό μου, κε αφέντη δικό σου δεν παγαίνει καλά.

Μουζ. Ορισμός σας· εγώ πηγαίνω να ετοιμάσω αυτά, κ' η εξοχότης σας κοπιάστε στο σπίτη. (αναχωρεί)

ΣΚΗΝΗ Θ'

(Ο ιατρός εισέρχεται εις επίσκεψιν)

Φοντανέλλης και ο Σινάνης

Φον. Αδίο αφέντη δικό μου, κωτζά Σινάνη, τι κάνει; καλά;

Σιν. Βάι, βάι, σινιόρ Φουντανέλλα, εξοχώτατε, καλώς ορίσετε, καλώς ορίσετε.

Φον. (καθ' εαυτόν) Και πολύ κομπλιμέντι, πολύ κατεργαρία είναι … τούτο αβάρο διάβολο σάνκε έκει μπιζόνιο όλο είναι γιομάτο κομπλιμέντι … (προς τον Σινάνη) ω φίλο δικό μου, ύστερα κε ένα κρόνο κε δε γλέπω εσένα, είναι καλά;

Σιν. Καλά, καλά …

Φον. (Καθ' εαυτόν) ε κε διάβολο … τούτο βεραμέντε κε δεν έκει τίποτες, είναι σαν κε σίδερο … κοσπέτο δι πάκκο … ώ πέρ διάνα … κι εγώ ορδινάρισα σερβιτσιάλε, και μπαρμπιέρο … ντε σέρω τι να πω σαν και έρτη τώρα … μπιζόνιο να το αραντζάρω το δουλειά … (προς τον Σινάνην) ε δούνκουε αφέντη δικό μου, τι έκει ούνα βόλτα κε δεν είναι άρρωστο;

Σιν. Σε τέλω να με δώκης μια πογιά, να βάψω μουστάκια μου που ασπρίσανε μια κοπανιά…

Φον. α τέλει δούνκουε κολόρο, κε να κάμη μουστάτζιο δικό σου νέρο;

Σιν. Ναίσκε.

Φον. Και τώρα τυμήτηκε φίλο δικό μου σάνκε το γέρασε πολύ πολύ; βάρδα και τα παντρεύεται φίλο δικό μου;

Σιν. Ένα τέτοιο πράμα …

Φον. Ω εγώ και να το κάμνω ένα κολόρο να γένεται μουστάτζιο δικό σου σαν παλλικάρι· μα πόι κοστάρει· πολύ το κολόρο …

Σιν. Ως πόσα;

Φον. Εικοσιπέντε τζικίνια βενετζιάνικο …

Σιν. Ω πολύ, πολύ!!

Φον. Ε δούνκουε σαν και τα τέλει να γένεται τζοβενότο, μπιζόνια και να σοδιάζη τζικίνια … [καθ' εαυτόν] τώρα είναι καιρό και να κάνω φουρτούνα απέ τούτο το αβάρο διάβολο …

Σιν. Με δυο βενέτικα δε γένεται;

Φον. Δίο γκουάρδι ….

Σιν. Αμέ με πόσα το κάτου κάτου;

Φον. Σάνκε τέλει μια φορά, για κατήρι δικό σου, είκοσι τζικίνια παρακάτου δε γένετε …

Σιν. Φκιάστο δα, και να δγιούμε …

Φον. Και να το δίνη τζικίνια, και να το φκιάνω πόι …

Σιν. Να πέντε βενέτικα, και πάλαι …

Φον. Αλμένο, αλμένο δέκα τζικίνια να το δίνη καπάρο και τ' άλλα ύστερα …

Σιν. [καθ' εαυτόν] Ωχ!! πολύ ακριβά γυρεύει ο διάβολος!!! .. άμα τι να κάμω; τα δώσω δέκα, ύστερα δε δίνω τίποτες … [προς τον ιατρόν] ορίστε σινιόρ Φουντανέλλα δέκα βενέτικα, άμμα να σε δγιω πγια τι μπογιά τα με φκιάσης ..

Φον. Ω μη σε κόφτει αφέντη δικό μου, και να το φκιάνω ένα κολόρο σαν και καρπόνε … αδίο [αναχωρεί.]

ΣΚΗΝΗ Ι'

(Ο Μουζάνας εισέρχεται συνωδευμένος με τον φαρμακοπώλην, και τον μπαρμπέρην)

Μουζάνας, Σινάνης, Φαρμακοπώλης, και ο Μπαρπέρης

Μουζ. Σταθήτε εδώ να δγιω αν ήναι έτοιμος … [προς τον Σινάνην] αφέντη, είσθε έτοιμος;

Σιν. Τι; να φάγω κι άλλο;

Μουζ. Όχι· να σας βάνουμαι το σερβιτζάλι, και της αβδέλαις που παράγγειλεν ο ιατρός.

Σιν. Τι λες μπρε κιοπόγλου; τι σερβιτζιάλι, και αβδέλες με λες;

Φαρ. [παρουσιάζεται με το σερβιτζιάλι εις τας χείρας] Εκρύωσε το σερβετζάλι αφέντη, ετοιμαστήτε …

Σιν. Όξου, όξου … εγώ ντεν έχω σφίξι να με βάνης γλυστήρι …

Φαρ. Ο ιατρός σας έτζι επρόσταξε …

Σιν. Φεύγ' απ' εδώ λέω … [προς τον Μουζάναν] μπρε ήτ' ογλού, εγώ γλυστήρι σε παράγγειλα να φέρης, γιόξαμ γιατρό να φωνάξης;

Μουζ. Έτζι με είπε ο γιατρός …

Μπαρ. [παρουσιάζεται με τας αβδέλλας εις τας χείρας] Κοντεύουν να ψοφίσουν η αβδέλλαις, έλα, ποιανού θα της κολλήσουμε; βιάζουμαι, γιατί τ' αργαστήρι μου τ' άφηκα μονάχο …

Σιν. Τούτος τι είναι πάλαι; εσύ τι τέλεις μπρε;

Μπαρ. Να σας βάλω της αβδέλλαις όπου είπεν ο γιατρός σας …

Σιν. Ποιόνα να της βάνης;

Μπαρ. Της αφεντιάς σου …

Σιν. Εγώ είμαι καλά … όξου, όξου, βάι κιοπόγλου Μουζάνα … ούλα εσύ τα κάμεις … [προς τον Φαρμακοπώλην και Μπαρμπέρην] άιδε τζάνουμ … κόπιασε στο καλό, εγώ καλά είμαι, σαν το ρεπάνι γερός είμαι .. μηδέ γλυστήρι τέλω, μηδέ αβδέλαις … άιδε στο καλό …

Φαρ. )

Μπαρ.) Πληρώστε μας…

Σιν. Εγώ δε σας φώναξα· [προς τον Μουζάναν] βρε κιοπόγλου ντε μιλάς; ντε βγάνεις όξου; τι κυττάζεις σα βόδι;

Μουζ. Πληρωμή θέλουνε ….

Σιν. Πλέρωσε ντε … απ' τη σακκούλα σου τα πλερώσης.

Μουζ. [Καθ' εαυτόν] από τα πολλά που με δίνεις … [προς τους δύο] κοπιάστε και τώρα έρχομαι στα εργαστήρια σας …

Φαρ. Εγώ πίσω δεν το πηγαίνω το σερβιτζιάλι … εδώ θα το χύσω … [σφίγγει την σύριγγα].

Σιν. Όξου, όξου … εφ … βρώμισες κόσμο, βάι!! γιατί έχυσες άδαμ; εφ …. ούλα Μουζάνας έκαμε τούτα …έννοια σου κιοπόγλου .. εγώ σε φκιάνω·

Μπαρ. Κι εγώ της αβδέλαις πίσω δεν της πηγαίνω…..

[τας χύνει.]

Σιν. Μη, μη, μη … τον κόσμο τα πιάσουνε τώρα … μάζωξε τζανούμ, μάζωξε ..

Μπαρ. Με πλερώνεις;

Σιν. Αμάν, μάζωξε, πλερόνω … να να να, μια στα ποδάργια μου κοντά περπατεί· [φεύγει ολίγον] πιάσαι πιάσαι· να ένα γρόσι, πιάσαι και την άλλη …

Μπαρ. Ε τώρα της μαζώνω [τας συνάζει.]

Σιν. Κοπιάστε στο καλό, φταίξιμο ντικό σας ντεν είναι … εγώ ηξέρω ποιος φταίει … μπελά μου ηύρα σήμερα … [προς τον Μουζάναν] βρε Μουζάνα, φύγανε;

Μουζ. Φύγανε, φύγανε …

Σιν. Βρε μασκαρά, εγώ γιατρό σε είπα να φέρης, γιόξαμ Σπετζιάρη,

Μπερμπέρη, συρίγγες αβδέλλαις; έννοια σου κιοπόγλου κιοπέκ!

Μουζ. Εγώ δε φταίγω … ο γιατρός σας.

Σιν. Διάβολος να πάρη και σένα και γιατρό μαζή …. άιδε γκρεμίσου, να μη δγιούνε μάτια μου εσένα πγια.

Μουζ. Ορισμός σας αφέντη [αναχωρεί].

ΣΚΗΝΗ ΙΑ'

Ο Σινάνης μόνος, έπειτα ο Καλαμπάκος.

Σιν. Κεφάλι μου καζάνι κόπηκε .. Μπερπέρι, Σπετζιάρη έφερε Μουζάνας· έδιωχνα εγώ τώρα, άμμα πιο φτεινό δούλο δε βρίσκω … τώρα μπογιά παράγγειλα .. κομμάτι ακριβό είναι αμά τι τα κάμω πγια .. άλλα γρόσια δε δίνω γιατρό.

Καλ. (εισέρχεται αιφνιδίως) Αυθέντα δούλος σας.

Σιν. Πολύ άργησες άδαμ, τι γένηκες; μάτγια μου στο δρόμο απομείνανε.

Καλ. Παράδερνα χαλεύωντας για να σ' ούβρω γυναίκα.

Σιν. Ηύρες; άφεριμ. λέγε να δγιω.

Καλ. Σ' ούβρικα μια καλή, όμορφη, φτωχούλα.

Σιν. Όχι όχι.. φτωχή δε τέλω, συκόνει μύτη της απάνου.

Καλ. Άλλη μια αρχοντοπούλα εύμορφη μα ψύχα, ψύχα της πονούν τα μάτια.

Σιν. Σακίν μπας κ' είναι τζιμπλού; ντε τέλω.

Καλ. Άλλη μια καλή, μα ψύχα μεγάλη.

Σιν. Πόσω χρονώ είναι;

Καλ. Σαράντα πέντε απ' αύτου κι απ' αύτου:

Σιν. Γριά είναι άδαμ .. όχι τζάνουμ. όχι! τέλω νια, όμορφη, νοικοκαιρά, αρχόντισσα

Καλ. Αμ άφκε να παραδείρω κι αλλού σιά κείθε κατά τον αρχοντομαχλά

Σιν. Χα … ναι εκεί που είναι ούλο ψιλολογιά.

Καλ. Πάγω τώρα… άμ' δε μ' δίνεις ψίχα ψλούρα;

Σιν. Τι τα πη ψιλούρα;

Καλ. Παράδες.

Σιν. Σαν εύρης γυναίκα κ' ύστερα, δίνω

Καλ. [καθ' εαυτόν] Αι βρε διαβόλου τζιμπούρ … χαντάκωμα π' ούθελες να σε ξεράχιαζε κανείς κείθε κατά τα μέρη μας, να σ' κάμ' να δγης τ' άστρ' ανάποδα· (προς τον Σινάνην) δούλος σας αφέντη … και ταχιά σ' ούρχομαι. (αναχωρεί·)

Σιν. Στο καλό, στο καλό.

ΣΚΗΝΗ ΙΒ'

Ο Σινάνης μόνος έπειτα ο Ροδάνης

Σιν. Καλαμπάκος γυναίκα ντε τα μ' εύρη .. άλλη πόρτα να χτυπήσω· τέτοιαις δουλειαίς γυναίκες της κάμουνε … εγώ γυναίκα καμμιά τέτοια δε γνωρίζω .. τι να κάμω αρτίκ; πγια ό,τι είναι κισμέτι τα γένει.

Ροδ. (εισέρχεται αιφνιδίως) Κ' έν ιξέρω τι ώρα ν' άναι για να σας χαιρετήσω.

Σιν. Μεσημέρι κοντεύει.

Ροδ. Επεινάσετεν μοιάζει.

Σιν. Πείνασα για!!! δικό σου ζιαφέτι πότε τα φάμε; .. να Μουζάνα κάκιωσε, ντεν έρχεται πγια.

Ροδ. Μπα και τον διώξετεν;

Σιν. Ντεν έδιωξα, μάλωσα κομμάτι.

Ροδ. Και τον έχετεν πολύν καιρό;

Σιν. Τριάντα δύω χρόνια.

Ροδ. Γέρασεν ο κακόσορτος να σας δουλεύγη.

Σιν. Εγώ έστειλα γιατρό να φωνάξη Φουντανέλλα, εκείνος έφερε Σπετζιάρη με συρίγγα, Μπερπέρη με αβδέλλαις … λοής κοπής μασκαραλίκια έκαμε σήμερα.

Ροδ. Κ' ήσασταν άρρωστος άματις;

Σιν. Όχι.

Σοδ. Αμ' ίντα τον εθέλατεν το γιατρό;

Σιν. Αλλο πράμα ήτελα.

Ροδ. Κι έμου το λέτεν;

Σιν. Σε το λέω (με χαμηλωτέραν φωνήν) άδαμ, κομμάτι μπογιά παράγγειλα που βάφουνε μουστάκια.

Ροδ. Και θα βάφτεν τώρη τα μουστάκια σας;

Σιν. Ασπρίσανε … ντε γλέπεις;

Ροδ. Μπα κ' ηβάλετεν στο νου σας να βλογηθήτεν καμμιά;

Σιν. Ένα τέτοιο πράμα.

Ροδ. Ελάστεν στο νου σας .. τώρη πλια θα παντρευτήτεν;

Σιν. Αμέ τι να κάμω; ακόμα νιος είμαι … τι κυττάζεις; μουστάκια μου ασπρίσανε; σόι μας τ' όχει.

Ροδ. Κι είστεν πολλώ χρονώ;

Σιν. Ως τριανταπέντε.

Ροδ. Τριώ χρονών ήσαστε μαθές όντας πήρετεν το Μουζάνα;

Σιν. (καθ' εαυτόν) Μ' έπιασε χιώτη … (προς τον Ροδάνην) τι τέλεις τώρα ψιλό λογαριασμό! τριάντα πέντε χρονώ είμαι, Μουζάνα ξεμουζάνα πότε πήρα μη γυρεύης αρτίκ.

Ροδ. Ας κουυρεύγιεται δα τώρη!!! έχετεν καμμιά στο χέρι;

Σιν. Δεν έχω, άμμα κοντεύω ν' αύρω.

Ροδ. Και που κυττάξετεν;

Σιν. Ένας φίλος έταξε να μ' εύρη μια κατώς τη τέλω.

Ροδ. Και πώς τη θέτεν; νια, γρα, μεσόκοπη;

Σιν. Όχι γριγιά!!! τέλω νια, όμορφη, αρχοντοπούλα, νοικοκαιρά.

Ροδ. Κι εγώ πήρα φάλλος … να με συμπαθήστεν! και πρέπει σας στην πίστι μου τέτοια νια σαν τον ήλιο, καθώς είστεν κι εσείς, κι αρχοντοπούλα, και νοικοκιουρά … και ξέρετεν ίντα πράμα θ' άστεν; ο κόσμος εσάς θα κυττάζει για θάμα … να χαρώ την τζάτζα μου … θέτεν άματις να κυττάξω κι εγώ μπα και σας βρω καμμιάν από τέτοια σόρτε;

Σιν. Τι σόρτε;

Ροδ. Απ' εκείνην π' ούπατεν … νια, γυαλιστήρα, αρχόντισσα, και νοικοκιουρά … ε μ' ούπετεν έτζι μαθές;

Σιν. Ναίσκε …. αμμά κομμάτι γλίγωρα … κι άλλος φίλος τα κυττάξει, να ντγιούμε ποιανού τε ν' άναι καλήτερη.

Ροδ. Έννοια σας, κι εγώ θα βάλω τα γυαλλιά μου να σας βρω 'ναν πράμα που να μην τ' όδατε ποτέ σας.

Σιν. Καλό; ε!

Ροδ. Ίντα λέτεν καλέ; και να δγήτεν που μ' όρχεται στο νου μου ένα … [συλλογίζεται ολίγον] ένοια σας .. αφήτεν .. και πάγω τώρη ίσα κει· έχετε για. |αναχωρεί βιαίως].

Σιν. Να σε δγιω μισέ Ροδάνη … να μη κάμη σα ζιαφέτι, κ' άφηκες τρεις μέραις νηστικό, κ' ύστερα βγήκε κούφιο!!!

Ροδ. [κινών την χείρα] Όσκαι … άλλ' ον τούτο, κι άλλ' ον 'κείνο.