Театрга чипта йўқ

Таниқли адиб Қўчқор Норқобил ҳикояларида энг аввало Инсон бор; унинг қалб қувончи ва қайғулари ишонарли акс эттирилади. Персонажлар китобий эмас, тирик одамлар эканлигини ҳис қиласиз, беихтиёр мулоқотга киришасиз. Характер яратиш машқини эгаллаган ёзувчи ҳикояларида юз берадиган яна бир жиҳат – фавқулодда бурилиш ва кутилмаган якун ўқувчи ҳайратини тошириши, шубҳасиз.

Самимий ва равон ифодалар, теша тегмаган иборалар замирида бу дунёда Инсон бўлиб яшаш, одамийликни асраб қолиш ғояси сингдириб юборилган. Адибнинг ҳар бир ҳикоясида севги-муҳаббат, одамийлик улуғланади. Ушбу китобга дунёнинг кўпгина тилларига таржима қилинган ва бугунги кунда хорижий давлатлар адабиёт оламида ҳам эътироф этилаётган ҳикоялар киритилди.