Цитаты из аудиокниги «Дожить до рассвета», страница 5

Так, мусіць, вайна — не кірмаш з яго эквівалентным абменам каштоўнасцей, тут не заўжды атрымаеш тое, чаго ты варты; у гэтае латарэі, дзе стаўка спрэс на жыццё, часцей за ўсё пройгрыш. Мусіць, у тым ёсць свой д'ябальскі сэнс, ён робіць самаахвяраванне на вайне найвышэйшым подзвігам, і таму так шануюць мёртвых герояў. Шкада, што да саміх герояў гэта ўжо не мае прамых адносін: газеты да іх не даходзяць.

У адвечным змаганні чалавека з часам перамога заўжды на баку апошняга, і ўся гэтая завядзёнка з помнікамі – хай сабе мармуровымі ці драўлянымі – не больш чым наіўная спроба чалавека прадоўжыць сваю прысутнасць на зямлі пасля смерці. Але хіба гэта магчыма? І навошта гэта патрэбна?

На жаль, аказалася, што ў пераняцці вопыту папярэдніх войнаў не толькі сіла, але і слабасць кожнае арміі, бо, мабыць, характар кожнай наступнай вайны складаецца не так з заканамернасцей папярэдняй, як з яе неацэненых у свой час выключэнняў. Пэўная камбінацыя гэтых выключэнняў і фарміруе перамогі і паражэнні з абодвух бакоў.

А на вайне ўсё склалася інакш. Уся яе шматгадовая вывучка ў вядзенні агня з закрытых пазіцый, усё матэматычнае ўмельства яе камандзіраў пайшлі насмарку, як толькі сустрэліся з ворагам.

Нет,наверно, смерть ничего не решает и ничего не оправдывает .Только жизнь даёт людям определённые возможности,которые ими осуществляются или пропадают напрасно,только жизнь может противостоять злу и насилию.

По существу, он жертвовал собой ради спасения других, но не менее, чем другим, это пожертвование было необходимо и ему самому.

Нельзя рассчитывать на то, что не заслужено.

Как и тысячи лет назад, человека снедает в первую очередь забота о самом себе, и самый благородный порыв к добру и справедливости порой кажется со стороны по меньшей мере чудачеством, если не совершенно дремучей глупостью.

Да, возврата к прежнему теперь уже не было - он погибал всерьёз, насовсем и самым неожиданным образом. Теперь он всем и повсюду враг. И, видно, самому себе тоже.

Свою смерть, какой бы она ни была, он должен встретить с солдатским достоинством - это стало главною целью его последних минут.