Bir Daha Gelmeyecek

EYNӘK

 
Qocalığın qaranquşu¹⁸⁰,
Gözümə işıq gətirənim.
Heç sevmədim amma səni -
Ömrümün ikinci
Hissəsinin
               Gəldiyini
               Xəbər verdiyindən,
               Kədər verdiyindən!
 
 
İlk dəfə sevdim -
     Oxumayanda da
     Çıxarmadım gözümdən -
Elə bil məni əzizləyirdin,
Göz yaşlarımı
               Gizləyirdin.
 

SӘNİN SİRRİN

 
Dünyanın ən gözəl şairi sənsən,
Dünyanın ən gözəl şeiri sənindi!
Qəlbindən boylanıb, qol açıb gələn
Sözlərin işıqdı, ruhun dərindi!
 
 
Gerçəyə çevirdin çox xəyalları,
Zamanın ən böyük heyrəti sənsən!
Mələk də etməzdi sən edənləri,
Xilqətin ən böyük cürəti sənsən!
 
 
Bir baxış, bir kəlmə, bir addım ilə
Dünyanın çərxini dəyişdirənsən!
Ruhunla, ağlınla, məhəbbətinlə
Ən dəli aşiqi yetişdirənsən!
 
 
İndi səndən özgə nə var dünyada?
Heç nə verə bilməz yerini sənin.
O qədər sehrli müəmmasan ki,
Heç kim bilə bilməz sirrini sənin.
 

19 FEVRAL

 
Qamaşdı gözləri rastlaşanların,
Teatr tərəfə nur kimi gəldi.
Sildi yazılanı, keçdi hasarı¹⁸¹,
Sındırdı¹⁸² hər cürə¹⁸³ tilsimi, gəldi.
 
 
Gücü var, xoşbəxtlik ondan yan keçə?
Hiss etdi, duydusa, an onunkudu!¹⁸⁴
Min qoşun¹⁸⁵ yığıla¹⁸⁶, yüz karvan keçə –
Məğrur sərkərdədi¹⁸⁷ – can onunkudu!
 
 
Yüz qapı dalından¹⁸⁸, qala küncündən¹⁸⁹
Qoparıb apardı¹⁹⁰ halal ovunu!
Dastana çevirdi, yazıya aldı
Şahidlər sayrışan¹⁹¹ od-alovunu..
 
 
Tavada qızartdı, şəraba qatdı
Ovunu «Beş Qazan» restoranında.
İncə barmağıyla ruhun oyatdı,
Gizilti duyuldu axan qanında.
 
 
Sonra yağmur yağdı fevral¹⁹² qarıyla,
Onu qucağına qonaq eylədi.
Yolboyu alışan¹⁹³ dodaqlarıyla,
Ovunu ruhuna calaq eylədi¹⁹⁴.
 

CALAQ ¹⁹⁵

 
Çox illər gözlədim mən bu calağı,
Bu isti nəfəsi çox arzuladım.
Titrəyən bədəni, incə barmağı,
Əsən dodağında gəldi muradım.
 
 
Qanımı oyadan öpüşlərində
Ruhuma calanan ruhunu gördüm.
İstilik, od-alov qalxdı dərindən,
Gerçəyə çevrilən yuxumu gördüm.
 
 
Əynimin¹⁹⁶ ölçüsü, oxşarım, eynim,
Ən uyğun, ən rahat calağım mənim.
Bu ağac hələ çox bar¹⁹⁷ gətirəcək,
Bardan əyiləcək budağım mənim.
 
 
Mənə vücudunla, ruhun, qanınla,
Dırnaqdan saçacan tuş gələnimsən!¹⁹⁸
Ömrün payızında¹⁹⁹ həyəcanınla
Təzə bahar kimi xoş gələnimsən!
 

UNUTMADIM

 
Şənimə²⁰⁰ sağlıqlar içiləndə də,
Boyuma təriflər biçiləndə²⁰¹ də,
Ən qəmli anımda, dərdli anımda,
Ən xoşbəxt anımda, xoş zamanımda,
Yanımda gözəllər qımışanda²⁰² da,
Dostlar bəlağətlə²⁰³ danışanda da –
Səni unutmadım.
 
 
Qohumlar²⁰⁴ başıma yığışanda²⁰⁵ da,
Uşaqlar²⁰⁶ ucadan²⁰⁷ danışanda da,
Nəyinsə təcili²⁰⁸ barışığında
Evdarlıq²⁰⁹, məişət qarışığında,
Ən hirsli²¹⁰ çağımda,
Dərdli çağımda
Dərdlər, problemlər
Qoparağında²¹¹ –
Unutmadım.
 

ÇIXIRSAN…

 
Çıxırsan yavaş-yavaş,
Vətənimdən çıxırsan!
Beynimdən aralanıb,
Bədənimdən çıxırsan.
 
 
Məğlub ordu kimisən,
Sınıq-salxaq²¹² çıxırsan.
Ərazimdən astaca²¹³,
Yorğun, axsaq çıxırsan.
 
 
Geri dönür nəfəsim,
Sifətim²¹⁴ işıqlanır!
Cadudan ayılmışam,
Gözümün dibi yanır!
 
 
Nə yaxşı ki, çıxartdın
Bu tilsimdən, ilahi!
Mənə sakit həyat ver,
Rahat bədən, ilahi!
 

14.10.2011

DAŞIYA BİLMƏRƏM

 
Birdən anladım ki, gücüm qalmayıb,
Bu dərdə, ələmə dözməyəcəyəm²¹⁵,
Bu qədər əzaba, bu qədər zülmə,
Bu qədər sitəmə dözməyəcəyəm.
 
 
Təzədən yolunda dayanıb²¹⁶, durub
Güdəsi²¹⁷ deyiləm hər addımını.
Tanışına deyib, dostundan sorub
Güdəsi deyiləm hər addımını.
 
 
Etibar itəndə, inam²¹⁸ bitəndə,
Ehtiras azalır, məhəbbət solur.
Bütün sevgilərin sonu, axırı²¹⁹
Heyif ki, beləcə kədərli olur.
 
 
Yaşaya bilmərəm mən indən belə²²⁰
Qəlbimin bu sonsuz təlaşlarıyla.
Daşıya bilmərəm bir ömür səni
Bu qədər ağrıyla, göz yaşlarıyla.
 

BİLƏ-BİLƏ Kİ…

 
Sən bilə-bilə ki, burda ölürəm,
Sən bilə-bilə ki, cızdağım çıxır²²¹,
Bir kəlmə yazmırsan, bir söz demirsən,
Qıvrılıb sinəmdən min ahım çıxır.
 
 
Yolun ortasında tək qoyursansa,
Vecə almırsansa²²² ərzi-halımı²²³.
Duya bilmirsənsə əzablarımı,
Heçə sayırsansa bu əhvalımı…
 
 
Demək söz oyunun, ulduz nağılın²²⁴
Beləcə qurtardı, burdaca bitdi.
Beynimdən ən gözəl xatirələrim,
Ən gözəl anlarım silindi getdi!
 

UZAĞI BİR AY

 
Unuda bilmirəm: uşaqkən qumdan
Qurduğum qalanı sular apardı.
O itki²²⁵ heç zaman çıxmır yadımdan²²⁶ -
Çığırdım²²⁷, qışqırdım²²⁸, şivən qopardım²²⁹.
 
 
Mənim çox qalama o vaxtdan bəri
İldırım şaxıyıb²³⁰, dolu tökülüb.
Doğma²³¹ şəhərlərim viranə qalıb,
Uşaqlıq evlərim daş-daş sökülüb.
 
 
İndi nə sarsılıb, nə də yanaram
Taleyin bu yeni, sərt sınağına.
Uzağı bircə ay qubarlanaram²³²
Qurduğun qalanın uçulmağına²³³.
 

BİLSӘYDİM

 
Bilməzdim bu qədər ağrı verəcək,
Hər təzə misrası üzəcək məni,
Yolumu daşlığa sarı²³⁴ döndərib
Bu qədər incidib əzəcək məni…
Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.
 
 
Mən dedim, yazdıqca unutduracaq
Köhnə ağrıları, əski dərdləri.
Bağrımın başında qalayıb ocaq²³⁵
Yenidən yaşatdı məşəqqətləri…
Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.
 
 
Ağrılar, əzablar ac quzğun kimi,
Boynuma uzatdı caynaqlarını²³⁶.
Vurduğun yaralar sağalmamışkən²³⁷
Yenidən qopardı qaysaqlarını²³⁸…
Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.
 

XATİRӘLӘRİ

 
Qoparıb, yerində qanqallar²³⁹ əkdin,
Baxmadın hansı gül, hansı çiçəkdi.
Benzini çiləyib²⁴⁰, kibriti çəkdin,
Belə yaşadarlar xatirələri?
 
 
Alışdı tonqalda²⁴¹ gözəl anlarım,
Ən doğma, ən əziz həyəcanlarım.
Karıxdı²⁴² karvanım, durdu qatarım,
Belə yaşadarlar xatirələri?
 
 
Uçurub dağıtdın, taran eylədin²⁴³,
Fırtına qopardın, boran eylədin,
Özün öz əlinlə viran eylədin,
Belə yaşadarlar xatirələri?
 

ETİRAF

 
Təzə ət qoxusu
              Duyan it
Necə²⁴⁴ ki, zəncir çeynəyib²⁴⁵ dartınır²⁴⁶,
Siçan²⁴⁷ pendir iyinə
          Necə ki, gözüyumulu atılır,
Xəstə narkoman²⁴⁸ gecə yarısı
Özünü aptekin²⁴⁹ qapılarına
          Çırpıb²⁵⁰ qışqırır²⁵¹.
 
 
Bax, elə olursan
Sevgi qoxusu,
Sevgi havası hiss eləyəndə!
 

KOR ²⁵²

 
Arıya tüstü²⁵³ verib
            Yeşikdən²⁵⁴ şanını²⁵⁵, balını
            Necə çıxarırlarsa,
Mənim də
            Səadətimi eləcə
            Yoxa çıxardın.
Sən – tüstüm!
Sən – şanım!
Sən – balım!
 

İNANIM, İNANMAYIM?

 
Deyirsən, birdənəmsən,
Səndən yoxdu deyirsən.
Sözlərini başıma
Nurtək²⁵⁶ səpələyirsən.
Bilmirəm ki, nə deyim,
İnanım, inanmayım?
 
 
“Sən alisən²⁵⁷, layiqsən”,
“Sənsən uca” – deyirsən.
Elə qəlbdən, ürəkdən
Uça-uça²⁵⁸ deyirsən,
Bilmirəm ki, nə deyim,
İnanım, inanmayım?
 
 
Deyirsən: “İşığınla
Günəşi çaşdıransan²⁵⁹,
Dəlisov²⁶⁰ istəyinlə
Çayları²⁶¹ daşdıransan”.
Bilmirəm ki, nə deyim,
İnanım, inanmayım?
 
 
Deyirsən ki: “Sən mənə
Allahın bəxşişisən,
Taleyimin ən savab,
Ən müqəddəs işisən”.
Bilmirəm ki, nə deyim,
İnanım, inanmayım?
 
 
Mən sözün köləsiyəm,
Sözünün ağası ol.
Yalan dedin, düz²⁶² dedin –
Hər şey üçün çox sağ ol!
Daha nə fərqi var ki,
İnanım, inanmayım?
 

ÇİYӘLӘK ²⁶³ ŞİRӘM²⁶⁴

 
Dodaqlarının barı²⁶⁵, bəhəri²⁶⁶ -
Ən dadlı məhsulum,
Dirilik suyum,
Damarlarımı titrədən,
Qanımı duruldan
          İksirim!
          Sirrim!
          Sehrim!
Hüceyrələrim²⁶⁷ ağzını açıb
          sənin yolunu gözləyir.
Beynimin sinirləri
          sənin rahatlığında
          üzməkçün ölür!
Gözlərimə işıq gəlir,
Ruhum dərinliklərdən
                dikəlir!
Xoşbəxtlikdən²⁶⁸
          tərpənə bilmirəm!²⁶⁹
Dadım, tamım²⁷⁰, əlacım!²⁷¹
                 Çiyələk şirəm!
 

HӘLӘ DӘ

 
Sözlərin heyrətdən gözü bərəlib²⁷²,
Hisslərin karıxıb²⁷³, haçalanıbdı!²⁷⁴
Döyükən²⁷⁵ baxışlar didərgin²⁷⁶ düşüb
Ürəyin yüz yerə parçalanıbdı –
Hələ də anlaya bilmirəm səni!
 
 
Birinin ulduzu, birinin ruhu
Birinə «Allahın bəxşişi» oldun!
Milyon il dövr edən bu kainatın
Ən qəliz²⁷⁷, mürəkkəb²⁷⁸, tərs işi oldun –
Hələ də anlaya bilmirəm səni.
 
 
Verdiyin əzabın, məşəqqətinlə
Qırılmış qəlbimdə çatlaq kimisən –
Səni bu səbrimlə böyüdəcəyəm,
Yaddaşımda yenə uşaq kimisən! -
Hələ də anlaya bilmirəm səni!
 

DAHA ²⁷⁹

 
Daha səni üzməyəcəm,
Üstündə əsəcəm²⁸⁰ sənin.
Ən gözəl gülləri yığıb,
Telinə²⁸¹ düzəcəm sənin.
 
 
Sənə həzin bəstələri,
Nəğmələri yollayacam.
İsti, kövrək²⁸² cümlələri,
Kəlmələri yollayacam.
 
 
Gülüşümlə həyatını
İsidəcəm şüa²⁸³ kimi²⁸⁴.
Nəfəsimi kürəyində²⁸⁵
Duyacaqsan dua kimi.
 
 
Daha yaşarmasın gözlər,
Əzizim, möhtacam sənə.
Ruhunu oxşayan sözlər,
Şeirlər yazacam sənə.
 

VİTRİNDӘKİ MӘLӘYİM

 
Səmadan bu an gəlib,
Uçan boşqabnan²⁸⁶ gəlib.
Gözünə qurban!
Gəlib
Vitrindəki mələyim.
 
 
Oldum ruhuna təslim,
O möcüzə, o tilsim.
Hüzuruna tələsim²⁸⁷
Vitrindəki mələyin.
 
 
Qışda bahar kimidi,
Təzə nübar²⁸⁸ kimidi,
Ağappaq qar kimidi,
Vitrindəki mələyim.
 
 
Gələcəyin qadını,
Sovqat²⁸⁹ etdi dadını.
Unutdurdu adımı
Vitrindəki mələyim.
 

GÜLÜŞÜN

 
Mənim bütün ovqatım²⁹⁰
Gəlişinə bağlıdı.
Uzaqdan şəfəq saçan
Gülüşünə bağlıdı.
 
 
Gülüşün rahatlığım,
İşığımdı, nurumdu.
Gələcəyə uzanan
Sonsuz arzularımdı.
 
 
Ən qatı qaranlığım
Gülüşünlə yox olar.
Məni gülərək oyat²⁹¹,
Gülə-gülə yuxulat²⁹².
 

İKİ AY

 
Nə gözəl olardı, iki ay qabaq²⁹³
Yapışıb əlimdən risk eləyəydin.
Dartıb²⁹⁴ o otelin çıxacağından,
«Dağlar aşmalıyıq, gedək» deyəydin.
 
 
İki ay gecikdim. Bir də gördüm ki,
Otel teatrla dəyişib yerin²⁹⁵.
Bu dəfə tərəddüd, şübhə olmadı,
Verdi qərarını qara gözlərin.
 
 
Qayıdıb təzədən²⁹⁶ salanda yada²⁹⁷,
Sanki aramızda iti²⁹⁸ çay²⁹⁹ axır.
Səni qınamıram, bu dünyaya da
Gecikib gəlmişdin iki ay axı³⁰⁰.
 

ƏSƏB DƏRMANI

 
İldırım tək gedirdin,
Qəfildən³⁰¹ qucaqladı.
Dayanası³⁰² deyildin,
Səni yaman³⁰³ haqladı³⁰⁴.
 
 
Ləngidi³⁰⁵ yerişlərin,
Addımların laxladı³⁰⁶.
Zamanı yavaşıtdı,
Vaxtı tutub saxladı³⁰⁷.
 
 
Bildin, bütün günahlar
İti qaçan vaxtdadı.
Əlacın kimyəvidi,
Sakit halın saxtadı.
 

DAHA ³⁰⁸

 
Daha indən belə əlimdə deyil,
Səni indən belə qısqanacağam.
Bir iti kəlməyə, ağıllı sözə,
Hətta daş heykələ qısqanacağam.
 
 
Hərdən³⁰⁹ sakit olub, hərdən coşacam,
Hərdən döyüşəcəm, bərk savaşacam.
Hərdən qəzəbimdən coşub-daşacam,
Hərdən gülə-gülə qısqanacağam.
 
 
Geriyə dönəcəm getdiyim yolu,
Baxacam ardınca şübhəylə dolu.
Sənə bilə-bilə laqeyd³¹⁰ olub,
Səni bilə-bilə qısqanacağam.
 

ÜZEYİR BӘYİN HEYKӘLİNӘ

 
Gəlir heykəlinin önünə hər gün,
Səhər açılanda, günəş çıxanda.
Adının yanına “bəy” sözü yazır,
Gözünü gözündən çəkmir bir an da.
 
 
Toxunur heykələ, əsir³¹¹ bədəni,
Titrək vücuduyla alovlanır o.
Tərtəmiz qəlbiylə çox sevir səni,
Gizlədə bilmir ki, həyəcanı o.
 
 
O səni görsəydi, bütün ömrünü
Sədəqə verərdi, qurban edərdi.
Qalsaydın 120 yaşında belə,
O səni düz yüz yaş cavan edərdi.
 

MӘLӘK

 
Göydən hansı endi: təyyarə, yoxsa
Hava limanında gözləyən mələk?
Hifz edib³¹² qoruyan, sevinc bəxş edən,
Məni addım-addım izləyən mələk.
 
 
Dəli arzusuyla, cəsarətiylə,
Qatı cəngəllikdən³¹³ yol eləyəndi.
Sərhədsiz eşqiylə, məhəbbətiylə
Adamı özünə qul eləyəndi.
 
 
Yerdə doğulanın çatmaz cürəti,
Adamı belə tez qaldırsın göyə.
İşıq sürətidi onun sürəti,
Bir anda çatdırır ən yüksəkliyə.
 

ƏLAC ³¹⁴

 
İçəridən əyildinsə
Ha dik dayan, ha düz yeri.
Görək necə keçəcəksən
Ömründəki qəliz³¹⁵ yeri?
 
 
Dərd gələcək qucaq-qucaq,
Yandıracaq ocaq-ocaq.
Yaddaşında³¹⁶ sızlayacaq
Ağrılardan min iz yeri.
 
 
Odur sənə dərman-ilac,
Gördün ki, yox başqa əlac,
Əlindən tut, üstünə qaç,
Diri tərpən³¹⁷, di³¹⁸ tez yeri.
 

O

 
Baxma ki, sakit³¹⁹ dayanıb³²⁰,
Qəfildən götürər səni!
Qoparıb dostdan, tanışdan
Evindən itirər səni.
 
 
Qaldırıb göyün qatına,
Mindirər şahlıq atına.
Dad gətirib həyatına,
Cənnətə yetirər səni.
 
 
Əlində yarağın³²¹ qalmaz,
Dəftərin, varağın qalmaz,
Heç nəyə marağın qalmaz,
İşini bitirər sənin.
 
 
Quruyarsan bulaq kimi,
Bezər, doyar uşaq kimi,
Bir qırıq oyuncaq kimi
Qaytarıb³²² gətirər səni!
 

MӘNİ

 
Özüm də bilmirəm, görəsən³²³ nədi
Bu qədər əzabdan qoruyan məni?
Necə adlamışam bu qədər səddi,
Niyə aparmadı³²⁴ bu tufan məni?
 
 
Hərdən mat qalıram³²⁵ sağ qaldığıma,
Bu acı mərəzdən³²⁶ sağaldığıma.
Min cür³²⁷ şübhə, güman gəlir ağlıma,
Bəlkə hifz eləyib Yaradan məni?!
 
 
Bir sözü qatildi, bir sözü qurban,
Özü həm dərd verdi, həm də ki dərman.
Özü xilas etdi öz azarından,
Allahın bəxşişi – o adam məni!
 

XARI BÜLBÜL

 
Səninlə bağlıdır³²⁸ həyəcanlarım,
Ən rahat anlarım, xoşbəxt anlarım.
Sənin nəğmən ilə qanad açmışam,
Cənnətə düşmüşəm, göyə uçmuşam.
Səninlə bağlıdır göz yaşlarım da,
Dəli gülüşlərim, savaşlarım da.
 
 
Yenə köməyim³²⁹ ol, bu çətin anda,
Tapım o gördüyüm axarı³³⁰, bülbül.
Qaytar³³¹ o əvvəli səadətimi,
Qaytar bəxş etdiyin baharı, bülbül.
Gəzim qarış-qarış, addımbaaddım,
O gözəl, o əziz diyarı, bülbül.
Yenə səsin gəlsin, qoy qanadlanım,
Qalxım nəfəsinlə yuxarı, bülbül -
 
 
                   Xarı bülbül!
 

BİR DƏ GƏLMƏYƏCƏK…

 
Elə möcüzələr yaratmısan ki,
Elə dəqiqələr yaşatmısan ki,
Olmayıb heç onun yüzdə biri də
Nə mənim dünyamda,
                    nə bu dünyada.
 
 
Sən elə telləri qırıb getmisən,
Sən elə yaralar vurub getmisən,
Təpəri³³² yoxdu ki, dözüb dayansın,
Nə mənim dünyamın,
                    nə bu dünyanın.
 
 
Qəfil gəlişinlə suç eləmisən
Sənsiz keçən ömrü puç eləmisən
Vurmayıb heç³³³ zaman belə qar-yagış
Nə mənim dünyamı,
                  nə bu dünyanı
 
 
Bilmədim iblissən, ya mələk, Qadın,
Ətri, gözəlliyi çiyələk Qadın.
Bir də gəlməyəcək sənintək Qadın
Nə mənim dünyama,
               nə bu dünyaya.
 

APARIB ³³⁴

 
Mənim uca³³⁵ qalamı,
Vurub boran, aparıb.
Daş üstdə daş qoymayıb,
Edib talan, aparıb.
 
 
Qəlbinin təpəriylə,
Beyninin bəhəriylə³³⁶,
Özü öz əlləriylə
Tikib-quran aparıb.
 
 
Gözümdən yaş axıdıb,
Qəm nəğməsi oxudub,
Ya sunami³³⁷ dağıdıb,
Ya da tufan aparıb.
 

SAXLA

 
Gözlə, hamı yığışsın,
Qurbanı kəsdir, saxla.
Səadət qazanında,
Payları isti saxla.
 
 
Topala heyranları,
Düzləri, yalanları.
Az sına qurbanları,
Qurtar bu testi, saxla.
 
 
Üzünü işıq elə,
Dərddən bir qaşıq elə,
Bir az qarışıq elə,
Mən doydum, bəsdi³³⁸, saxla.
 

MӘNİM QALAM

 
Günlərdən mənə
Әn əzizlərini seçəcəm,
Sözlərdən ayırmaq çətin olsa da,
Dartıb ən dərinlərdən
İstisini, durusunu götürəcəm.
Uçulmuş qalamın xarabalığını
Silib-süpürüb, yenisini quracam.
Bir az mənimki olan
Gözlərinin işığından,
Bədəninin istisindən,
Həyəcanın ən təbiisindən
Qatacam günlərimə,
Sözlərinlə bəzəyəcəm!
Bəlkə balaca³³⁹ olacaq,
Amma mənim qalam olacaq!
 

ÇӘKMӘ ӘLİNİ

 
Necə ki,
Acımasız, mayasız
Kündə³⁴⁰ küt gedir³⁴¹, təndirdə durmur,
Tökülür köz üstə,
                 qapqara qazmağa dönür,
Mən də eləyəm indi -
Sənsiz, sevgisiz!
Çəkmə əlini!
Sonra bu əzabların üstündə
Cızdağı çıxan³⁴² yanmış qırıntılarımdan
Adam düzəltmək³⁴³ çətin olacaq.
Çəkmə əlini!
 

GÜNӘŞİM

 
Bir zaman başımın üstündə yanan
İki günəşimlə nə rahat idim.
Vücudum məst idi istiliyindən,
Dincliyim gəlmişdi, farağat³⁴⁴ idim.
 
 
Yuyurdum üzümü şüalarıyla³⁴⁵,
Gözümdə işıqdı,
sifətimdə nur.
Udurdum, dadırdım hərarətini,
Qanımda alovdu,
bədənimdə qor.
 
 
Biləndə donmuşam bu həqiqəti,
Duyduğum gerçəklər odtək³⁴⁶ yandırıb;
Mənim günəşlərim məndən xəlvəti³⁴⁷
Özgə planeti³⁴⁸ işıqlandırıb.
 

SӘRVӘT KİMİ

 
Sənin sevincindən necə əsirəm,
Nə xoşbəxt³⁴⁹ oluram gülüşlərindən.
Gözlərim yaşarır, çox tələsirəm³⁵⁰
Uyum, havalanım öpüşlərindən.
 
 
Səni sərvət kimi, xəzinə kimi
Tapmışam, saxlayıb gizlətməmişəm.
Qəlbimə gələnlər gözümdən baxıb,
Dilimdə sözümü gözlətməmişəm³⁵¹.
 
 
Sənə sevinc payı, sənə məhəbbət,
Sənə səadətdən qala quracam.
Sənin gülüşünün, səadətinin
Hər an keşiyində³⁵² sayıq³⁵³ duracam.
 

BU QӘDӘR

 
Bu qədər evə qapılıb,
Bu qədər otağa³⁵⁴ girmə.
Bu qədər qələmi didib,
Bu qədər varağa girmə.
 
 
Azaltmaz ki dərd-sərini,
Ovutmaz ki kədərini.
Tapmazsan heç bənzərini,
Bir təzə yatağa girmə.
 
 
Demə ki, unutmaq asan,
Xoş sözləri olsun həyan!³⁵⁵
Kitabda, sərgidə dayan
Ta o yan qadağa – girmə!
 

DӘLİYӘ DÖNÜRӘM

 
Dəliyə dönürəm sən yazmayanda,
Az qala başımı daşa vururam.
O saat aranı dağa qatıram³⁵⁶,
Yüz qəliz³⁵⁷ macəra, plan qururam.
 
 
Atdığım dərmana-filana baxmır,
Başlayır beynimin döyüntüləri.
Ürəyim az qala yerindən çıxır,
Elə bil dadıram acı zəhəri,
Dəliyə dönürəm sən yazmayanda.
 

ANLAYA BİLMİRӘM

 
Bir dəfə yalançı gülüş görmədim,
Bir dəfə bir soyuq öpüş görmədim,
Bir dəfə candərdi³⁵⁸ görüş görmədim,
Onunçün anlaya bilmirəm səni.
 
 
Görsəydim onları
Bir qalın kəndirə çevirib çoxdan
Dartınıb³⁵⁹ çıxmışdım, mən bu quyudan.
Görmədim…
Onunçün anlaya bilmirəm səni.
 

GӘL

 
Nəyə lazım artıq zəhmət, əziyyət? -
Orda onu, burda məni tovla gəl.
Adımızı eyni yerdə qeyd elə,
İkimizə eyni mesaj yolla gəl.
 
 
Fikir vermə³⁶⁰, zarafatdı sözlərim,
Yenə gülsün, işıq saçsın gözlərin!
Qayıt yenə əvvəlkitək şipşirin,
Dillərində bir şan³⁶¹ təmiz balla gəl.
 
 
Olan oldu, keçən keçdi, qəzaydı,
Tanrı gərək elə belə yazaydı.
İndi daha beyin açıq, göz aydın,
Geri boylan, vallah qayıt, vallah, gəl.
 

EYLӘYİR

 
Zəhləni tökürəm³⁶², əlimdə deyil,
Sözlərim halımı bəyan eyləyir.
Beynimin içində oyaq fikirlər,
Pıqhapıq qaynayır, üsyan eyləyir.
 
 
Haçansa³⁶³ gördüyüm bir yalan, kələk³⁶⁴,
Yaddaşımı edir hey ələk-vələk.
Bəzən fağırlaşır sakit quzutək,
Bəzən də oyanıb vulkan eyləyir.
 
 
Hərdən³⁶⁵ rahat olur, hərdən qovur da,
Bəzən aman vermir bircə hovur³⁶⁶ da.
Mən bir bələdçiyəm³⁶⁷ bu vurhavurda,
Neyniyir bu bədən, bu can eyləyir.
 

XOŞUMA GӘLİR

 
Bir az gec duyduğun zarafatlarım³⁶⁸
Yadıma düşəndə gülürəm indi.
Dönür sevinclərim, göz yaşlarımı
Sevinə-sevinə silirəm indi.
 
 
Heyrətlə baxmağın xoşuma gəlir³⁶⁹,
Könlümü yıxmağın xoşuma gəlir.
Sənlə birgə çağım xoşuma gəlir,
Deyəsən, özümə gəlirəm indi.
 
 
Uzağa gedəndə lap sərt oluram,
Bir acı sözündən tez pərt oluram,
Yarıcan oluram, şikəst oluram,
Sənsiz yaşayamam – bilirəm indi.
 

BELӘ

 
Bu ölüm mələyi yadıma gəlmir,
Oxşarı, örnəyi yadıma gəlmir.
Bu qədər çəkməyi yadıma gəlmir,
Belə mat qalmadım³⁷⁰ mən ömrüm boyu.
 
 
Dərddən qəlbim qubar³⁷¹ – öyrəncəliydim,
Hər cür iztiraba öyrəncəliydim.
Ən ağır əzaba öyrəncəliydim,
Belə mat qalmadım mən ömrüm boyu.
 
 
Tanrı qismətitək gələn azarı
Duyurdum, bilirdim olacaqları.
Ancaq gözləmirdim belə qübarı,
Belə mat qalmadım mən ömrüm boyu.
 

BİLİNMİR

 
İndiki əhvalım³⁷² dünənki deyil,
Sabah³⁷³ olmayacaq bugünkü halım.
O rahat həyatım həmənki³⁷⁴ deyil,
Hər gün bir ovqata³⁷⁵ düşür əhvalım.
 
 
Gah ulduz olmusan, gah su pərisi,
Gah işıq yaymısan, gah daş atmısan.
Dərdi də vermisən, səadəti də,
Həm bahar, həm də ki qış yaşatmısan.
 
 
Özün də min haldan hala düşmüsən,
Sevincdən uçmusan, dərddə bişmisən.
Dünyanın gərdişin³⁷⁶ qarışdırmısan
Düz yolun, vərdişin³⁷⁷ qarışdırmısan.
Bilinmir kim udub³⁷⁸, kim itiribdi,
Kim kimin ömrünü dəyişdiribdi?…
 

YAZA-YAZA

 
Əzabın, sitəmin içində azdım,
Gah kəfən geyindim, gah qəbir qazdım.
Bilsəydim, əvvəldən heç başlamazdım,
Öldüm yaza-yaza bu şeirləri.
 
 
Daşıdım əlimlə baş daşlarımı,
Başladım yenidən savaşlarımı.
Hər gün neçə dəfə göz yaşlarımı,
Sildim yaza-yaza bu şeirləri.
 
 
Günəşim yox olar, işığım sönər,
Hər sözün kədərə, qəhərə dönər.
Sənsiz yaşamağım zəhərə dönər,
Bildim yaza-yaza bu şeirləri.
 

ÜZÜNƏ QURBAN

 
Ötən hər sirli gecənə,
Gələn gündüzünə qurban.
Kədərlənən baxışına,
Gülən gül üzünə qurban.
 
 
Əsən qara tellərinə,
Nur yayan ağ əllərinə.
Doğru deyən dillərinə,
Hər yalan sözünə qurban.
 
 
Gah müdriksən³⁷⁹, gah uşaqsan,
Həm günahkar, həm də haqsan.
Ayrılmaram hardan³⁸⁰ baxsam,
Qurban, hər üzünə qurban!
 

BÖYÜDÜN MÜ…

 
Mənim yaşım yüzə çatdı³⁸¹,
Körpəm³⁸², bəs sən böyüdün mü?
Bu kədərdən, bu əzabdan,
Dərddən-qəmdən böyüdün mü?
 
 
İçindən keçən sızıltı
Günlərini ay etdi mi?
Dəstə-dəstə yağan yağış
Bulağını³⁸³ çay etdi mi?
 
 
Bu ağrını ki adladıq,
Sən bu işə asan³⁸⁴ demə.
Yaşın neçə³⁸⁵ olar indi? –
Gəl bu dəfə yalan demə,
Körpəm, heç sən böyüdünmü?
 

İŞIQ GÖRÜNÜR

 
Bu köhnə dünyada təzə qəm gördüm,
Keçdim ən keçilməz toranlığından³⁸⁶.
Min sitəm daşıdım, yüz əzab dərdim³⁸⁷,
Sıyrıldım bu yolun qaranlığından –
Tunelin sonunda işıq görünür.
 
 
Seyrəlir beynimdə ağrı yerləri,
Köhnə dərdlərimdən qoparır məni.
Hansı planetə³⁸⁸, hansı zamana,
Bilmirəm heç hara³⁸⁹ aparır³⁹⁰ məni –
Tunelin sonunda işıq görünür.
 
 
Bilirəm, bu əzab bir gün bitəcək,
Bilirəm, yaddaşı³⁹¹ təmiz çıxacam.
Bir onu bilmirəm, bu doğanaqdan³⁹²
Səninlə çıxacam, sənsiz çıxacam? -
Tunelin sonunda işıq görünür.
 

HӘMİŞӘ… ³⁹³

 
Sən məndən həmişə sirr saxlayacaq,
Həmişə nəyisə gizlədəcəksən.
Dilimə gəlməyən suallarımı
Baxıb gözlərimdən hiss edəcəksən.
 
 
Həmişə şübhələr didəcək məni,
Həmişə təlaşda yaşayacaqsan.
Cavabsız suallar güdəcək məni,
Sən günah səbəti daşıyacaqsan.
 
 
Bir gün bu halımız əzəcək bizi,
Bir gün bezəcəyik, yorulacağıq.
Bir gün çatacağıq yolayrıcına,
Hərəmiz³⁹⁴ bir yana burulacağıq.
 
 
Bir də görəcəyəm, dayanıb zaman,
Bir də görəcəksən, tənhasan³⁹⁵, təksən.
Sən məndən həmişə sirr saxlayacaq,
Həmişə nəyisə³⁹⁶ gizlədəcəksən.
 

ÖZ-ÖZÜMLƏ…

 
Adam³⁹⁷ bir adam gəzir,
Dərdini danışmağa³⁹⁸.
Kədərini bölüşüb,
Ürəyini açmağa.
 
 
Amma mən çəkdiyimi
Kimə desəm, əriyər.
Suallar qoşun çəkib³⁹⁹,
Düz üstünə yürüyər.
 
 
Çəkdiyim əzabları
Düşünüb havalanar⁴⁰⁰.
Ya sözlərimi yalan,
Ya məni dəli sanar.
 
 
Ən yaxşısı odur ki,
Öz içimdə alışım.
Öz-özümlə bölüşüm,
Öz-özümlə danışım.
 

GƏLDİN Mİ?

 
Soruşum, kefin necədi⁴⁰¹,
Sən o diyara gəldin mi?
Mən səfərdə qərar verdim,
Sən də izhara gəldin⁴⁰² mi?
 
 
Çalxalayıb göyü-yeri,
Silkələyib dərdi, səri,
Ələyib düşüncələri
Tapıb⁴⁰³ bir çarə, gəldin mi?
 
 
Duydun mu heç ahlarımı?
Bildin mi günahlarını?
Qurdun mu⁴⁰⁴ sabahlarını,
Körpəm, qərara gəldin mi?
 

* * *

 
Beynimdə qaynaşan dərd ulduzları,
Sönür yavaş-yavaş, itir⁴⁰⁵ gözümdən.
Qaysağı⁴⁰⁶ quruyan əzab yerləri
Sağalır⁴⁰⁷ deyəsən⁴⁰⁸, dirilir bədən.
 
 
Amma bir yaranın üstü açıqdı,
Amma ki bir ulduz göydədir hələ.
Tək biri mayaktək⁴⁰⁹ sönmür nə vaxtdı,
Tək⁴¹⁰ biri iynətək göynədir⁴¹¹ hələ.
 
 
Görünür, ömrümün axırınacan,
O işıq qaralıb sozalmayacaq⁴¹².
İynətək deşəcək məni o ağrı
Heç zaman, heç zaman azalmayacaq.
 
 
Bəlkə rəhm edəsən, nəsə⁴¹³ deyəsən,
Bəlkə inandırar bir yalan məni.
Sonuncu ağrını kütləşdirəsən⁴¹⁴,
Qoparıb əlindən alasan məni.
 

BİLMƏDİM

 
Bilmədim bu şeirlərlə
Mən nələri əfv elədim.
Ya bir təzə sevgi tapdım,
Ya ağlayıb dəfn elədim?
 
 
Bəlkə bir qəlb yaraladım,
Ağrıları sıraladım,
Bəlkə nahaq⁴¹⁵ qaraladım,
Bəlkə böyük səhv elədim⁴¹⁶?
 
 
Dedim doğru-yalanı da,
Olmayanı, olanı da,
Bəlkə olub qalanı da
Yerə çırpıb məhv elədim?
 
 
Qoy yolunda talan olum,
Sərxoş olum, viran olum,
Elə bilmə, qurban olum,
Elə bilmə kef elədim.