Χαλάρωση

Andrzej Budzinski

ΧΑΛΑΡΩΣΗ!

ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ

ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ…

αρχικό τίτλο

Rilassamento!

Per conoscere se stesso...

μεταφραστής

A thanasia S erepisou

γιος Βονιφάτιος, 2017

«Περπάτα, φάε, άκου με ηρεμία. Καθυστέρησε κάθε λειτουργία. Μην βιάζεσαι: Να κινείσαι σαν να είχες στη διάθεσή σου την αιωνιότητα. Στην πραγματικότητα έτσι είναι! Είμαστε εδώ από την αρχή και θα είμαστε ως το τέλος, δεδομένου ότι πάντα υπάρχει μία αρχή κι ένα τέλος. Υπάρχουμε από πάντα και για πάντα».

«Πρέπει να χαλαρώσεις, αρχίζοντας από την κυκλοφορία. Το πρώτο βήμα είναι να χαλαρώσει το σώμα: θυμήσου όσο πιο πολύ μπορείς το κορμί, αν αισθάνεσαι ένταση σε κάποιο σημείο – στο λαιμό, το κεφάλι, στα πόδια, χαλάρωσε συνειδητά. Πήγαινε σε εκείνο το σημείο του σώματος και πείσε το, πες του με αγάπη ‘Χαλάρωσε!’

Θα εκπλαγείς ότι αν συσχετιστείς με οποιοδήποτε σημείο του σώματός σου, αν το ακούσεις, σε ακολουθεί – είναι το δικό σου κορμί! Αν με τα μάτια κλειστά, μπεις μέσα στο κορμί, αν παρατηρήσεις από τα δάχτυλα των ποδιών ως το κεφάλι, πού βρίσκεται η ένταση και τους μιλήσεις όπως σε έναν φίλο, αν παραδεχθείς ότι μεταξύ εσού και του κορμιού γίνεται ένας διάλογος και ότι του λες να χαλαρώσει, ότι του λες: ‘Δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Δεν έχεις φόβο. Εγώ είμαι εδώ για να σε θεραπεύσω – μπορείς να χαλαρώσεις’. Σιγά-σιγά θα μάθεις το μυστικό και το κορμί σου θα χαλαρώσει».

Osho

αρχικό τίτλο

Rilassamento!

Per conoscere se stesso...

μεταφραστής

A thanasia S erepisou

Άγιος Βονιφάτιος, 2017

Εισαγωγή

Όταν αρχίζουμε και αντιλαμβανόμαστε, ανακαλύπτουμε ότι έχουμε πολλά, θα έλεγα πάρα πολλά πράγματα να αλλάξουμε…τόσα πολλά, που δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε.

Ουφ!

Μεγάλο μπέρδεμα!

Ηρεμήστε. Ηρεμήστε!

Ένα πράγμα, τη φορά!

Χωρίς βιασύνη!

Με την υπομονή καταφέρνει κανείς τα πάντα!

Δυστυχώς, σήμερα, μας λείπει η υπομονή. Τα θέλουμε όλα, αμέσως και, ακόμη καλύτερα, χθες. Έχετε ακούσει αυτό το λεκτικό;

Η υπομονή είναι αρετή των δυνατών!

Παρατηρώντας τη ζωή, σήμερα, εμάς τους ίδιους και αυτό που συμβαίνει μέσα μας, συνειδητοποιούμε με λύπη ότι λείπουν οι δυνατοί, δηλαδή – ΟΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Θέλουμε να γίνουμε δυνατοί. Και λοιπόν; Λογικά σκεπτόμενοι, πρέπει να γίνουμε υπομονετικοί. Ή θα κάνουμε τα πράγματα σωστά ή καλύτερα να μην τα κάνουμε καθόλου.

Εντάξει; Συμφωνείτε;

Όποιος δεν συμφωνεί, παρακαλώ: κλείστε αυτό το βιβλίο, μην συνεχίσετε να το διαβάζετε…είναι για εκείνους που θέλουν να γίνουν δυνατοί.

Ποιοι από εσάς θέλουν να γίνουν δυνατοί;

Κανείς!

Αυτή είναι η σωστή απάντηση!

Ουφ… κάναμε το πρώτο βήμα. Το περίμενα χειρότερο. Έχετε πειστεί. Ωστόσο, συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη υπομονή, με λάθος τρόπο, σαν δικαιολογία για τις λανθασμένες συμπεριφορές μας. Ο μηχανισμός είναι λίγο-πολύ ο εξής:

Κάνουμε λάθος

Λέμε υπομονή

Δεν κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε...

Παραμένουμε ίδιοι με πριν

Και ξανακάνουμε λάθος

Λέμε υπομονή

Κι συνεχίζουμε έτσι επ’άπειρον!

Σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για υπομονή: αυτό δεν είναι υπομονή. Επαναλαμβάνω άλλη μία φορά- είναι δικαιολογία!

Όταν μιλώ για υπομονή, σκέφτομαι την υπομονή με Υ κεφαλαίο.

Î¥

Î¥

Î¥

Î¥

Δηλαδή μία δουλειά που είναι προγραμματισμένη και συνεχής μέσα μας, που μας οδηγεί στη βελτίωση. Μπορεί να κάνουμε λάθος, αλλά δεν θέλουμε να παραμείνουμε στο λάθος μας, να πνιγόμαστε, αναλαμβάνουμε την υποχρέωση να γίνουμε καλύτεροι. Κάθε μέρα καλύτεροι, βήμα-βήμα…

Τώρα θα ήθελα να δώσω μερικές πρακτικές συμβουλές^. από πού να ξεκινήσουμε, ποιος συνήθειες να αναπτύξουμε.

1

Χαλάρωση

Κατ’ εμέ, από προσωπική εμπειρία, αυτή η συνήθεια είναι βασική

Θα έλεγα η συνήθεια των συνηθειών,

η μητέρα των συνηθειών.

Γιατί όταν το άτομο ολοκληρώνεται εσωτερικά και εξωτερικά, ζει ειρηνικά με τον εαυτό του και με όλο το Σύμπαν, όταν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του – τα συναισθήματά του, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά του, έχει επίγνωση του εαυτού του, τότε Ναι – όλα γίνονται πιο εύκολα. Η βελτίωση γίνεται κάτι το φυσικό, σταδιακά και σταθερά, χωρίς να πιέζουμε τον εαυτό μας.

Γιατί είναι τόσο σημαντικό;

Γιατί την ίδια στιγμή με βοηθά τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική αλλαγή. Αγκαλιάζει όλη μου την ύπαρξη, ορατή και μη ορατή, το κορμί, την ψυχή και το πνεύμα μου¹. Η μέθοδος που προτείνω είναι κατάλληλη για όλους, μηδενός εξαιρουμένου – είτε πιστεύουν είτε δεν πιστεύουν στον Θεό².

1^ον. Τι πρέπει να γνωρίζουμε, προτού ξεκινήσουμε;

 Î•Î¯Î½Î±Î¹ μία αυτόνομη μέθοδος, δηλαδή ο καθένας μας μπορεί να την εφαρμόσει μόνος του: είναι μία σειρά ασκήσεων αυτοσυγκέντρωσης που εστιάζουν σε διάφορες ζώνες του σώματος, για να επιτευχθεί μία κατάσταση χαλάρωσης είτε σε σωματικό είτε σε ψυχικό επίπεδο, προκειμένου να αυξηθεί η ζωτική ενέργεια και να ελεγχθεί η συμπεριφορά μας.

 ÎœÎ­ÏƒÏ‰ ασκήσεων, τις οποίες μπορούμε να θεωρήσουμε ως «πνευματικές», μπορούμε να πετύχουμε πραγματικές σωματικές αλλαγές, οι οποίες είναι σε θέση να επηρεάσουν την ψυχική μας σφαίρα.

 Î¤Î¿ πνεύμα και το σώμα δεν είναι αυτόνομα ούτε ανεξάρτητα, αλλά είναι ισχυρά συνδεδεμένα μεταξύ τους, με μία αμοιβαία και σταθερή σχέση επιρροής. Γι’ αυτό είναι δυνατόν, μέσα από τις πνευματικές δραστηριότητες να πετύχουμε αλλαγές στις οργανικές λειτουργίες και αντίστροφα, δηλαδή το σώμα επηρεάζει το πνεύμα και το πνεύμα επηρεάζει το σώμα.

 

 Î“ια να επιτευχθούν τα ψυχοσωματικά οφέλη, δηλαδή η χαλάρωση του σώματος και του πνεύματος, η άσκηση πρέπει να επαναλαμβάνεται σταθερά, μέχρι να γίνει αυτογενής, δηλαδή να γίνεται μόνη της, χωρίς τη συμβολή της θέλησης , αλλά με τρόπο αυτόματο και αυθόρμητο.

 ÎÎ± διαμορφώνουμε την προσωπικότητά μας, σύμφωνα με τα όσα επιθυμούμε.

 Î’οηθά στο να ξεπεράσουμε αρνητικές ψυχικές καταστάσεις: ανασφάλεια, φόβο, κατάθλιψη.

 Î’οηθά στην αναγέννηση της σωματικής και ψυχικής ενέργειας.

 Î‰Î´Î·, μετά από λίγες εβδομάδες εξάσκησης, μπορούμε να παρατηρήσουμε την αίσθηση της ευημερίας, της χαλάρωσης, της ηρεμίας και του αυτοελέγχου, οι οποίες έρχονται με αυθόρμητο τρόπο, χωρίς πίεση από μέρους μας.

Για να μάθουμε τα βασικά της μεθόδου, χρειάζονται τουλάχιστον έξι εβδομάδες, χωρισμένες σε 6 βήματα. Οι ασκήσεις πρέπει να ακολουθούνται σε κατάλληλο μέρος και χρόνο, σε βολική στάση. Η ιδανικότερη είναι η ύπτια θέση.

2 ^ον . Πάνω σε τι θα πρέπει να δουλέψουμε;

 ÎÎ± νιώσουμε το βάρος του σώματος – καθώς μπαίνουμε, σταδιακά, σε μία στάση αδράνειας και στη μυοσκελετική χαλάρωση.

 ÎÎ± νιώθουμε τη θερμότητα του σώματος – η οποία μας οδηγεί, σταδιακά, στη χαλάρωση του μυϊκού ιστού και στην αγγειοδιαστολή.

 Î•Ï€Î¯Î³Î½Ï‰ÏƒÎ· της καρδιακής λειτουργίας (αυτορρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας).

 Î•Ï€Î¯Î³Î½Ï‰ÏƒÎ· της πνευμονικής λειτουργίας (ρύθμιση της αναπνοής).

 Î‘φαίρεση της έντασης από τα όργανα της κοιλιακής χώρας, μέσω της δράσης στο κοιλιακό πλέγμα (κεντρικό νευρικό σύστημα).

 Î•Ï€Î¯Î³Î½Ï‰ÏƒÎ· της ρύθμισης των αιμοφόρων αγγείων στο κεφάλι (μία αίσθηση δροσιάς στο μέτωπο).

3 ^ον . Το πρόγραμμα των ασκήσεων

1^η Φάση – Μάθετε τη σωστή στάση, για να διευκολύνετε την αυτοσυγκέντρωση κι επιτυγχάνοντας, με τη σειρά, τα εξής:

 Î¤Î·Î½ κατάσταση χαλάρωσης του μυοσκελετικού συστήματος, για να αισθανθούμε το βάρος του σώματος,

 Î¤Î·Î½ κατάσταση χαλάρωσης του αγγειακού συστήματος και την αίσθηση της θερμότητας,

 Î•Ï€Î¹Î²ÏÎ¬Î´Ï…νση του ρυθμού με τον οποίο δουλεύει το σώμα (χτύπος καρδιάς κι αναπνοή).

2^η Φάση – Νιώστε την αίσθηση εσωτερικής γαλήνης και ηρεμίας.

3^η Φάση – Ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες κάθε ατόμου: σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης – προτείνουμε πάνω σε ποια θέματα θέλουμε να δουλέψουμε:

 Î£Ï„ον φόβο

 Î£Ï„ην εικόνα του εαυτού μας

 Î£Ï„ις σχέσεις μας με τους άλλους

 Î£Ï„η σχέση με τον Θεό

 Î£Ï„η συγχώρεση

 Î£Ï„ην αυτοεκτίμηση

 Î£Ï„ις φάσεις της ζωής

 Î£Ï„α διάφορα προβλήματα της ζωής

 Î£Ï„ο παρελθόν.

Ο καθένας από εμάς πρέπει να το ξέρει για τον εαυτό του. Πρέπει να αναπτύξει κάθε πρόβλημα ανά περιόδους, για κάποιες ημέρες…

Λοιπόν, έτοιμοι;

Ξεκινάμε; Το ήξερα… δεν βλέπετε την ώρα…

Προσοχή! Προσοχή! Αν αποφασίσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, δεν αρκεί η θεωρία, αλλά χρειάζεται και η πρακτική. Η θεωρία είναι η αρχή, η πρακτική είναι η πορεία προς…; Μένει να το ανακαλύψουμε. Πρέπει να εφαρμόζουμε τη χαλάρωση:

 Î£Ï„αθερά κάθε μέρα

 Î ÏÎ­Ï€ÎµÎ¹ να γίνει συνήθεια

 1-3 φορές την ημέρα

 Î“ια 15-30 λεπτά

 ÎšÎ±Ï„άλληλος χώρος και στάση (η καλύτερη θέση είναι η ύπτια)

 ÎÎ± φοράμε άνετα ρούχα που δεν μας περιορίζουν

Η άσκηση χωρίζεται σε 6 βήματα για 6 εβδομάδες.

Εισπνέουμε από τη μύτη κι εκπνέουμε από το στόμα. Οι αναπνοές μας θα πρέπει να είναι αργές, αλλά να γίνονται φυσικά από το διάφραγμα.

ΒΗΜΑ I (εβδομάδα 1)

Ο σκοπός – να νιώσουμε το βάρος του σώματος. Ιδού, το πρώτο βήμα για να φτάσετε, με απλό τρόπο, την πλήρη χαλάρωση του οργανισμού.

 ÎžÎµÎºÎ¹Î½Î¬Î¼Îµ με τέντωμα του μυοσκελετικού συστήματος. Πρακτικά, πρέπει να φανταστούμε ότι το σώμα μας γίνεται όλο και πιο βαρύ: ξεκινάμε με τη φόρμουλα «το δεξί μου χέρι είναι βαρύ», μετά συνεχίζουμε με το αριστερό χέρι και ούτω καθεξής, προχωράμε σταδιακά, δημιουργώντας έτσι την αίσθηση βάρους σε όλο το σώμα, σε όλα τα μέλη (το σώμα μου γίνεται αδρανές), τα χέρια μου γίνονται όλο και πιο βαριά, πολύ βαριά…

ΒΗΜΑ II (εβδομάδα 2)

Ο σκοπός – να νιώσουμε ότι το σώμα μας θερμαίνεται. – Ιδού, το δεύτερο βήμα για να φτάσουμε, με απλό τρόπο, την πλήρη χαλάρωση του οργανισμού μας.

 Î•Î¯Î½Î±Î¹, όντως, δυνατόν να επιτύχουμε μία περιφερειακή αγγειοδιαστολή, η οποία να ανταποκρίνεται στη χαλάρωση του μυοσκελετικού, που καλύπτει τα αιμοφόρα αγγεία. Μία τέτοια κατάσταση επιτυγχάνεται μέσω της επαγωγής της θερμότητας η οποία, όπως και με το βάρος, περνά από το χέρι σε όλο το σώμα, με τη λεπτή και ευχάριστη αίσθηση θερμότητας.

 Î ÏÎ±ÎºÏ„ικά, πρέπει να φανταστούμε ότι το σώμα μας γίνεται όλο και πιο ζεστό: ξεκινάμε με τη φόρμουλα «το δεξί μου χέρι είναι ζεστό», μετά συνεχίζουμε με το αριστερό χέρι και ούτω καθεξής, η αίσθηση θερμότητας προχωρά σταδιακά σε όλο το σώμα, σε όλα τα μέλη (το σώμα μου γίνεται ζεστό, τα χέρια μου είναι όλο και πιο ζεστά, η θερμότητα αγκαλιάζει όλο μου το σώμα…).

ΒΗΜΑ III (εβδομάδα 3)

Ο σκοπός – η ηρεμία και ο έλεγχος του ρυθμού της αναπνοής

 ÎœÎµ τη φόρμουλα «η αναπνοή μου είναι ήρεμη και ρυθμισμένη», η αναπνοή γίνεται όλο και πιο βαθιά και αυθόρμητη, πλησιάζοντας τον ρυθμό που έχει όταν κοιμόμαστε.

 Î¦Ï„άνοντας σε αυτή τη φάση, επιτυγχάνουμε όλο και μεγαλύτερη ηρεμία και την ελάχιστη δυνατή παρεμβολή ενοχλητικών σκέψεων.

Εισπνέουμε από τη μύτη κι εκπνέουμε από το στόμα. Οι αναπνοές θα πρέπει να είναι αργές και να γίνονται με φυσικό τρόπο, από το διάφραγμα. Η αναπνοή μας πρέπει να γίνεται όλο και πιο ήρεμη.